literaire bouwstenen

JE ONDERZOEKT VANUIT WELK PERSPECTIE HET VERHAAL WORDT VERTELD.

Ik heb het boek Guillivers reizen gelezen van Jonathan Swift. Vanuit dit boek ga ik het verhaal perspectief bespreken. In dit boek gebruiken ze geen auctoriale verteller. De verteller staat dus niet boven de personage's en weet dus ook niet wat het verleden is of het heden brengt.Als perspectief gebruiken ze een ik-verhaal. De ik personage is alwetend. Hij weet niet hoe andere personages zich voelen, wat er gaat gebeuren in de toekomst. De ik-personage wordt meestal gelinkt aan het hoofdpersonage in het boek. Je mag de ik-personage niet verwarren met de auteur. Dit kan echter wel als het een biografie is, of een waargebeurd verhaal van de auteur zelf. Het is geen vertellende-ik persoon. Hij schrijft niet na zijn belevenissen een getuigenis van alles wat hij heeft meegemaakt. Nee, hij maakt het allemaal ter plekken mee, met de lezers. In dit boek gebruiken ze een hengelende of belevende ik-persoon. Het personage neemt zelf deel aan de acties in het verhaal en beschrijft ook alle gebeurtenissen die plaatsvinden in het boek.
Het verhaal gaat over Guilliver een scheepsarts die op een dag op zee was terwijl er een storm uitbrak. Hij zwom tot aan het dichtstbijzijnde eiland en werd wakker met kleine mensen om zich heen. Het verhaal draait rond alles wat er op dat eiland gebeurd. Dat is de actie. Guilliver spreekt in de ik-persoon, dus hij is de handelende of belevende persoon.


Waarom heeft de auteur dat gedaan?

Het boek Guillivers reizen is eerder een kinderboek. Het gaat over een fantasie wereld, waar alles mogelijk is. De doelgroep van dit boek zijn dan ook kinderen. Om die kinderen een echte rol te laten spelen in deze fantasiewereld, moet het persoonlijk vertelt worden. Het verhaal wordt dus vertelt uit de ogen van het hoofdpersonage zelf. Zo is het niet alleen makkelijker te begrijpen, maar ook realistischer. De kinderen geloven echt dat Guilliver er geweest is en alles ook echt heeft meegemaakt. Toch geeft het boek ook meer informatie dan alleen een fantasiewereld. Het is een aparte maatschappij met eigen wetten eigen regels. Het boek is dus niet alleen ontspannend, maar ook informatief. Het geeft een nieuwe politiek weer, van een nieuwe wereld. Die wereld heeft ook zijn eigen taal.