Reflectieverslag: De
engelenmaker
De engelenmaker is een boek dat draait rond de
strijd tussen geloof en wetenschap. Die twee thema’s kunnen gezien worden als
de hoofdzaken van het verhaal. Er is steeds een wisselwerking tussen het
vertrouwen in het ene en het bekritiseren van het andere. Het boek heeft
zonder enige twijfel een grote impact op ons denken en op onze inzichten in
de eigen samenleving. Is de wetenschappelijke vooruitgang dan wel degelijk zo
voldoening gevend, en is het geloof dan werkelijk zo frappant en
oppervlakkig? Het verhaal doet ons nadenken over onze visie op de
maatschappij en doet ons op een manier anders kijken op onze maatschappij.
Het boek gaat over een dokter, genaamd Victor
Hoppe die zichzelf kloont in een drieling. Door de wetenschappelijke
vooruitgang zijn zo’n fenomenale projecten mogelijk, maar in dit verhaal
wordt deze vooruitgang ook sterk bekritiseerd. Het is natuurlijk ook een
onderwerp waar men op ethisch niveau uren kan over debatteren. Het roept
vragen op die betrekking hebben op recht op leven, de uniekheid van een mens.
Is het verantwoord om de vooruitgang op
wetenschappelijk vlak te gebruiken om jezelf te reproduceren? Ikzelf vind van
niet. Het zal nooit stoppen, wanneer mensen zichzelf beginnen te klonen is er
geen sprake meer van anders zijn en dan gaat de diversiteit van de mensen
weldegelijk verloren. Het boek probeert de mensen zeker ook te confronteren
met de gevolgen van klonen. De kinderen die gekloond zijn, hebben bijgevolg
dus ook dezelfde gebreken als hun vader. Bovendien vond er ook een mutatie
plaats waardoor ze slechts een kort leven kunnen leiden door de afbraak van
hun botten. De wetenschap krijgt gedurende het leven van de jongens wel nog
een belangrijke rol, want hun vader probeert de mutatie op te lossen en
ervoor te zorgen dat ze kunnen blijven verder leven maar dit brengt niet de
gewenste resultaten op. De jongens zelf ervaren hun vader als iemand die hen
pijn doet.
Is deze vooruitgang dan iets positief? Is het
iets betrouwbaar? De wetenschap wordt wel op een realistische manier in kaart
gebracht want er werd eerst geëxperimenteerd met dieren, namelijk muizen en
daarop lukte de experimenten, na lang oefenen en opnieuw beginnen, wel. Het
boek brengt dus een onderwerp ter sprake dat ook in onze maatschappij zeer
veel controverse en vragen oproept bij de bevolking. We weten allemaal dat
wij zullen blijven evolueren, we zullen steeds meer kunnen en de geneeskunde
zal zich ook steeds blijven verbeteren. Dat brengt ook gevaren met zich mee
want we zullen op een dag, net als in het boek ook de mogelijkheid hebben om
mensen te klonen.
Een ander onderwerp dat een zeer belangrijke
plaats krijgt in het boek, is het geloof. Het geloof wordt ook sterk
bekritiseerd maar langs de andere kant brengt het geloof voor het
hoofdpersonage ook vertrouwen. Victor Hoppe wordt in zijn kindertijd
overspoelt met geloof. Er wordt hem voorgelezen uit de Bijbel en hij komt ook
vaak in contact met Zusters en Priesters. De zusters en priesters worden
beschreven als oppervlakkig en gevoelloos. Ze bestempelen mensen vanwege
‘anders’ zijn of vreemde uiterlijke kenmerken (zoals de hazenlip). Victor
krijgt de stempel imbeciel. Hij werd geboren met een hazenlip en sprak amper.
Hij kwam daardoor in een gesticht. Daar kwam hij wel in contact met Zuster
Marthe, die hem veel leerde. Ze leert hem lezen en biedt hem vertrouwen. Toch
wordt hij ook overspoelt met uitspraken over geloof die hem altijd
achtervolgen. Bijvoorbeeld: ‘God geeft en God neemt’. Een ander aspect is dat
Victor zichzelf weerspiegelt met Jezus. Hij ziet zichzelf als iemand die het
goede wil doen en als iemand die door zijn vader verraden en in de steek
gelaten is. Dat creëert voor hem dus ook een negatief beeld van God. Hij wil
dan ook expliciet dat zijn kinderen louter en alleen leren over Jezus en niet
over God. Op het einde van het boek komt die weerspiegeling met Jezus opnieuw
naar boven. Hij vindt zichzelf voldaan. Hij heeft een grote wonde in zijn zij en steekt daar keer
op keer zijn vinger in om ze open te houden. Op het einde kruisigt hij
zichzelf net als Jezus, en net als Jezus heeft hij dus ook de grote open
wonde in de zij wanneer hij aan het kruis hangt.
Betrokkenheid
Ik voelde mij niet betrokken in dit boek, omdat
het over een andere maatschappij gaat met andere waarden en normen. Ik kon
mij niet inbeelden dat ik in die maatschappij zou leven, omdat onze
maatschappij een ander inkijk biedt. Deze mensen werden toch nog voor een
groot deel beïnvloedt door geloof en de kerk, en in onze maatschappij speelt
de secularisatie vooral een rol. Ik wil mij vooral focussen op de vooruitgang
in een maatschappij. Een vooruitgang op veel verschillende domeinen, zowel op
vlak van cultrele integratie en samenwerking en ook op vlak van vooruitgang
van de geneeskunde en technologie. Volgens mij zijn deze ontwikkelingen en
vooruitgangen vooral positief, omdat ze ook zo in beeld worden gebracht in
onze maatschappij. Wij hebben nood aan ontwikkeling want we botsen steeds op
nieuwigheden en die moeten volgens het nieuwsgierige instinct van de mens
verklaard worden. De wetenschap is volgens onze maatschappij het
betrouwbaarste, want daar komt resultaat van. Wat doe je met geloof? Wat
brengt geloof je mee? Volgens mijn visie op de maatschappij, niets. Geloof is
enkel een manier om te zoeken naar verzachting, een manier om het
onverklaarbare te accepteren, maar zeker niet noodzakelijk om verder te
kunnen gaan.
Dit is waarom ik mij niet betrokken voelde in dit verhaal.
Het doel van het boek was duidelijk het
bekritiseren van wetenschap en geloof. Deze thema’s werden gegoten in een
verhaal, die ook de gevolgen ervan weergaf. Als je zo wordt getraumatiseerd
door de manier waarop het geloof je mishandelt, wat doet dat dan in je
verdere leven? Dat geven ze weer. Als de wetenschap faalt in één van zijn
experimenten, wat gebeurt er dan? Dat ze dat weergeven vond ik heel positief
aan het boek, want in de maatschappij en in de media wordt meestal alleen de
positieve resultaten weergegeven. Terwijl er zoveel experimenten zijn die
falen en afschuwelijke gevolgen heeft, zoals in dit boek: de dood.
Het doet ons nadenken over onze maatschappij en
hoe we moeten kijken naar de maatschappij. Dat we soms de waarheid onder ogen
moeten zien, en daar onze besluiten moeten uitmaken.
|
reflectieverslag
Abonneren op:
Posts (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten